Geopolitiek om serieus te nemen

Westerse overheden, vooral in West-Europa, Noord-Amerika (Amerika–Canada), en Australië/Nieuw Zeeland, zijn bewust bezig de economische activiteit te verlagen om zo de energieproductie omlaag te brengen.

Iedereen die beweert dat er een referentiepunt is om de korte en lange termijn gevolgen te bepalen, heeft het fout. Er is namelijk geen precedent voor het collectief en bewust omlaag brengen van de economische activiteit.

Verschuilend achter de valse rechtvaardiging dat de huidige inflatie wordt gedreven door een te hoge vraag, zijn de centrale banken in Europa, Bank of England, Bank of Canada en Amerikaanse Federal Reserve de rentes aan het verhogen. De uitkomst die we nu kunnen ervaren is een doelbewuste economische vertraging en wereldwijde recessie.

Het monetaire beleid van Build Back Better (BBB) is erin geslaagd om de Westerse economische activiteit in te krimpen. De landen die geraakt worden zijn landen die goederen produceren voor markten in Noord-Amerika en Europa, in het bijzonder Zuidoost-Azië, Japan en China. China heeft aangekondigd de rente te verlagen in een wanhopige poging om de kosten te verlagen en hun export afhankelijke economie te laten functioneren.

Hieronder ligt een daling van de energieproductie in dezelfde landen die de economische activiteit willen verlagen. De politieke beleidsmakers proberen dit proces te managen zonder de burgers te informeren over deze onuitgesproken doelstelling.  Opslag van olie, kolen en aardgas zijn zelfopgelegde problemen, allen onderdeel van de BBB-agenda.

Naast de extreme verhoging van energiekosten, de werkelijke bron van inflatie en een directe/bedoelde uitkomst van de BBB-poging, kijkt Europa nu tegen een winter aan zonder de energiebronnen die nodig zijn voor het verwarmen van woningen.

Terwijl het collectieve Westen een poging doet om, in hun woorden, “de transitie te managen”, beschikken ze niet over het mechanisme om een uitkomst van een dergelijke omvang te beheersen. Het is simpelweg te groot om te managen. Als het rubber de weg raakt, zijn denktanks en klimaatveranderingsideologen niet in staat deze transitie te managen en tegelijkertijd aan de wensen van het volk tegemoet te komen. Afgezien van esoterisch denken, hebben deze acties reële consequenties.

Er is veel gesproken over het potentieel van langere termijn voedseltekorten en recentelijk, over korte termijn moeilijkheden met stoken tijdens de winter. Maar de verdere, geopolitieke gevolgen worden blijkbaar genegeerd. In plaats daarvan zien we een poging om te doen alsof de doeleinden van klimaatverandering de middelen rechtvaardigen, het verstoren van de energieproductie.

Als de Westerse landen stoppen met consumeren in deze verbonden wereld, zullen we onszelf bevinden in binnenlandse problemen. Bedrijven falen, de werkloosheid stijgt, financiële stress rimpelt door de economie, de afhankelijkheid van overheidssubsidie neemt toe en de werkelijke pijn wordt gevoeld.  Voorbij aan deze binnenlandse problemen, komen landen die leverancier zijn, in nog grotere problemen.

Werkloosheid in Maleisië, Vietnam, Zuid-Korea, Japan, Taiwan en zelfs China, creëert een volledig andere set problemen van regionale instabiliteit op geopolitiek niveau.

Er is geen precedent hiervoor. Nooit eerder in de geschiedenis van geïndustrialiseerde landen heeft een overheid intentioneel geprobeerd de economische activiteit te verlagen. Het is niet eerder met deze bedoeling gedaan omdat door de inkrimping landen armer worden, en mensen lijden.

Niet alleen heeft een land ooit bewust gepoogd om haar welvaart te verlagen, er is ook geen enkel precedent voor een alliantie van landen om samen te werken aan ditzelfde doel.  Dit lijkt mogelijk op een academische economische modelleer oefening, maar is helaas werkelijkheid. Wat hier beschreven wordt, is nu aan het gebeuren. We kunnen hierover beter beginnen te praten voordat de onvoorziene consequenties een crisis worden.

In Noord-Amerika (Amerika-Canada), Europe en Australië, zullen voedselprijsstijgingen permanent zijn als gevolg van de afnemende energieproductie. In de niet-Westerse landen zullen voedseltekorten ontstaan door de lagere oogstopbrengsten en lagere industriële voedselproductie. Dat staat niet ter discussie.

Ook staat het niet ter discussie dat regio’s met een streng winterklimaat fors meer gaan betalen voor schaarse verwarmingsbronnen.

De gevolgen in het grote plaatje zijn onduidelijk, maar wat “die” ook moge zijn, deze zullen plaatsvinden op hetzelfde moment dat mensen overal wanhopiger worden door de uitkomst op hun economische positie.

Politiek leiderschap in de bovengenoemde westerse landen lijken, mogelijk doelbewust, hun volk afgeleid te hebben van binnenlandse zonnige zaken om tijd te winnen. Iemand moet zich echter gaan uitspreken over de big picture gevolgen van deze Build Back Better toekomst, en serieus uitdagen, voordat het te laat is.

Bron: Zerohedge.com